Kolejne inspiracje mnie dopadły,czyli prymitywne lalki.

Już jakiś czas temu odkryłam te prymitywne lale i zakochałam się w nich po uszy.Wiedziałam,że nadejdzie ten moment,kiedy wypróbuję te cuda zdziałać.Dla tych co nie widzieli polecam linki:

http://http//cedarhillrustics.blogspot.com/

http://http//olivegroveprimitives.blogspot.com/

Nie każdemu się podoba ten specyficzny klimat i trochę straszny jak na ,,zabawki dla dzieci,,

Dla mnie jest niesamowity,lubię wszystko co mroczne i tajemnicze,a te lalki właśnie takie są.To jest już rodzaj sztuki,widać tu duszę artysty i pewien przekaz myśli,jakie zawiera dana postać.

Te lalki myślę skierowane są raczej dla nietuzinkowych dorosłych,choć polecam z całym sumieniem dzieciom.Dzięki takim zabawkom można wyrobić dobry gust,smak,miłość do sztuki ,teatru. Są świetną dekoracją,nadają niepowtarzalny klimat,taki teatralny właśnie!

Piękne są!

I tak zaczęłam coś klecić.Ale,że maszyny do szycia nie posiadam,a na szycie ręczne nie starczyłoby czasu,wymyśliłam swój własny sposób na dekoracje w tym specyficznym stylu.

Zresztą nie mogę przejść obojętnie,kiedy widzę nowe techniki plastyczne.

Oj pomysłów naroiło się mnogo,wszystkie zapisałam w moim notesie,żeby nie uleciały po drodze.

A ja wzięłam się za Pana Królika,bo modny jest ostatnimi czasy i koty w biegu powtały i jeszcze coś będzie.Zaczęłam od główek i dalej powolutku doklejam i maluję kolejne elementy,codziennie od 22.00 do 02.00 w nocy.Wtedy jest cisza i spokój i błogostan mnie ogarnia,kiedy mogę coś twórczego zrobić.

Ale jak mnie wciągnęło!! Kradnę w ciągu dnia krótkie chwile ,żeby tylko coś

dolepić,wyciąć,wypchać.

Pan Królik wisi tymczasem na moich drzwiach od łazienki i czeka jeszcze na kokardki przy bucikach i kołnierzyku.A kotkom też czegoś jeszcze brakuje,myślę jeszcze i poszukuję.

Wszystko oprócz koronek malowałam sama i kleiłam zamiast szycia klejem na gorąco(satysfakcja ogromna) Zobaczymy czy mnie to wciągnie na dłużej,czy zapał szybko minie.