Prezenty,jesień i firmowe dylematy.

Ale się zaniedbałam blogowo znowu,wybaczcie.Ale to nie tylko moja wina,internet znowu daje mi popalić.Komp chyba nieźle zawirusowany,bo ciągle się nie otwierają strony,brak dostępu i takie tam.Tempo gorsze od żółwia.Mąż coś jakiegoś konia trojańskiego zidentyfikował...ranyy mam nadzieję ,że mi nie zeżre niczego.Haker potrzebny na pomoc jak nic.Trzeba kolegę zwerbować do tego i zrobić porządek.
Tymczasem zgrywam wszystkie fotki z kompa na płyty,bo zebrało sie tego stosy.Już 10 sztuk zgrałam,a to dopiero początek.

Nie obijam sie jednak ,coś tam maluję i tworzę.Parę rycinek,ptaszki i inne nowości,których jeszcze nie pokażę.Może bliżej świąt:)

W tym czasie,kiedy mnie z wami nie było,totalne zaskoczenie! Przyszła do mnie niespodziewana zupełnie paczka od Agajaw.A w niej ten oto cudowniasty królik!!! Uszyty do towarzystwa dla mojego pierwszego królika,który też był od Agatki.Teraz mam parkę:) Moje chłopaki sprawiedliwie się podzieliły i zabrały ze sobą do łóżka...czyż to nie urocze:) Agatka to wspaniała,kochana osóbka!! Dziękuję Ci z całego serca!

A od Penini jakiś czas temu dostałam same cuuuuda,no cuuuda kochani zobaczcie sami!!Cudna anielica ze sznurkowymi warkoczami,rewelacja!Brązy uwielbiam.

I cudowna scrapowa kartka z przeuroczym notesikiem!!Dziękuję Ci Małgoś przeogromnie!! Wiecie,że pierwszy raz miałam coś scrapowego w ręku....i wiem że nie powinnam już nic takiego dostać bo jak mnie weźmnie skusi na robienie takich cudeniek,wpadnę na amen! Mój mąz pewnie wyprowadziłby się w jednej chwili,bo już nie byłoby miejsca dla niego między papierami ,tuszami,dodatkami wszelakimi.Strasznie mi się podoba ta technika,ale wolę nie zaczynać,przynajmniej nie teraz.Cudne prezenty,dziękuję jeszcze raz!

*************************

A u mnie samo życie.Nie wiem jak w innych miastach wygląda procedura przyznawania funduszy z urzędu pracy na własną działalność....u mnie szkoda gadać...

Ten kto na bierząco podczytuje mój blog wie,że pół roku temu już składałam wniosek.Nie przeszedł,bo przepisy się zmieniły,nie będę znowu tego tematu wyjaśniać.Musiałam odczekać swoje,jakoś ten czas minął.

Ponownie zaniosłam wniosek,w trakcie zmieniałam go,bo wprowadzono zmiany i dodali jeszcze inne rzeczy do wypełnienia.Co zrobić,bieganie po urzędach w tą i spowrotem.Wreszcie wniosek przyjęty,hurra!!

Kolejna próba cierpliwości,czekanie bity miesiąc na decyzję czy przyznają kasę.
Przyznali,superr!!!Ale nie cieszę się na zapas ,bo już znam trochę życie.Kazano mi się stawić razem z poręczycielami i małżonkami na podpisanie umowy.Dosyc długo to wszystko trwało,każdy oddzielnie był proszony do pokoju ,,zwierzeń,,he,he. Dostałam naklejki,które mają być przyklejone na każdym sprzęcie który zakupię.

I najważniejsze,kiedy będzie kasa?!

Pani kiwa głową i mówi,że nie wie,nie może mi konkretnie powiedzieć.Kiedyś była dawana z dnia na dzień a teraz to różnie,do tygodnia.Hmmm...już mi uśmiech opadł.

Noi kochani czekam już 3 tydzień i ani widu ani słychu,jak to u nas mawiają.Tak ta cała pomoc u nas wygląda.Jak tak dalej pójdzie to święta mnie zastaną i nie zacznę,ech:(

A zerejestrować firmy nie mogę,dopiero jak pieniążki wpłyną...takie zasady.Czasami to się wszystkiego odechciewa,człowiek traci ochotę do roboty.

Na szczęście wspiera mnie kumpela a ja ją :) I przebrniemy te urzędnicze formalności choćby nie wiem co!!!

A ten czas oczekiwania nie jest zmarnowany,bo rodzi się wiele pomysłów i realizacji.Powoli się rozkręcam,a jak będzie sprzęt ...to boję się że zgłupieję i nie będę wiedziała co robić najpierw:)

Cuż trzeba cierpliwie czekać i na odstresowanie wybrać się do lasu.

A w lesie dojrzewają purchawki....

Liście lecą z drzew,liście lecą z drzew....i wysłuzone buty sąsiada:)

Uwielbiam zapach unoszącego się dymu ze spalanych liści i traw.

A to droga przy której mieszkam.Podoba mi się ta aleja klonowa,jesienią jest pięknie.Jako dziecko zbierałam zawsze worki liści i wysypywałam wielką górę ,na mięciutką podłogę w moim ogrodowym domku.To były czasy...Tą drogą dzień w dzień chodziłam do szkoły i szurałam kilometr przez suche liście.

A czy ktoś z was strzelał w dzieciństwie olęgałkami na patyku? Ja nie zapomnę jaką miałam z tego frajdę i jak urządzałam z kolegą wojny na olęgałki.Od domu prowadziła droga,z jednej i drugiej strony dzika gruszka.Każde z nas w swoim rowie po przeciwnej stronie i każdy z masą amunicji.Zabawy w wojnę i bombardowanie nie były mi więc obce:)


Pozdrawiam wieczornie.Na Galileo leci świetny program o tym jak robi się figury woskowe,polecam.Właśnie patrzę.

P.S Wszystkim facetom sto lat,sto lat!!!