Jamnik szorstkowłosy

Niestety biedak strasznie lniał i został wyeksmitowany z domu.Babcia się nim zajęła i dobrze ,bo właściciel też przestał o niego dbać:(

A było to tak...

Pewnego ciepłego lata wybrałam się z moim starszym na rower.Blisko drogi leżało sobie pięknie pachnące sianko(do nikogo nie należało)mmmm,ale ono pachniało...Nie mogłam się powstrzymać i przysiedliśmy na nim chwilkę.Przypomniało mi się moje dzieciństwo,jak siedziałam z koleżanką na takich łąkach z przyschniętą trawą i formowałyśmy z niej koniki.Dosiadałyśmy ich potem i wyobrażałyśmy sobie,że galopujemy daleko przed siebie.

Zabrałam się za robienie konika,młodemu pomysł się spodobał bardzo.No ale chyba wyszłam z wprawy bo konik zupełnie mi nie wychodził,za to jakiś pies zaczął nas obwąchiwać.Więc wsadziłam psiaka na rower i do domu.Oplotłam nitką ,dorobiłam oczy i wsadziłam nogi z patyków.

Synek był zachwycony! Pierwsze co zrobił to nakarmił psa marchewką(nie wiedzieć czemu),własnoręcznie pokrojoną na plasterki.Potem poszliśmy z pieskiem na spacer,pies jak pies ,musiał wszystko obwąchać,spodobało mu się w ogrodzie.Następnie zaczęła się tresura,stanie na baczność,siad i takie tam.Kiedy pies stracił nagle równowagę i powalił się na swoich koślawych nóżkach,mój syn krzyknął:Mamo,poruszył się,on jest prawie żywy!

Noi zaczęło się :głaskanie,nauka dobrego wychowania,karmienie,nawet strzyżenie.Leżał sobie na parapecie i wystawiał nos za okno.A spojrzenie,czy nie przejmujące....i jak takiego psiaka nie kochać.

Niestety miłość szybko uleciała i mopsik(takie miał imię),odszedł...